آشنایی با تلاش های نداجا در سواحل مکران

معاون مهندسی و پدافند غیرعامل نیروی دریایی ارتش گفت: سالی که رهبر معظم انقلاب بحث استقرار نیروی دریایی ارتش در سواحل مکران را مطرح کردند، خودمان هم نمی‌دانستیم این فرمایشات چه افقی را مدنظر دارد. اما حالا بعد از گذشت هشت سال از این فرمایشات، کم‌کم و هرروز بیشتر به اهمیت راهبردی و استراتژیک این سواحل پی برده و می‌بریم.

  چندی پیش بود که خبر رسید نیروی دریایی ایران برای اولین بار، وارد اقیانوس اطلس شده است. این افتخاری بزرگ برای این نیرو و نیز برای مردم ایران محسوب می‌شود؛ کاری را که بزرگ‌ترین امپراتوری‌های ایران در طول تاریخ نتوانستند انجام دهند، سربازان دریایی این میهن انجام دادند.

 

 

به این مناسبت توجه و گفت‌وگو درباره‌ی این نیرو، مهم و حیاتی به نظر می‌رسد. در این شماره، سروقت امیر دریادار حسن جعفری رفته‌ایم. او در معرفی کامل خود می‌گوید: «دریادار حسن جعفری هستم. سال 57 روزهای اول انقلاب وارد دانشگاه افسری شدم، در آن زمان شهید نامجو استاد ما بود.

 

 

وقتی صدام با ما وارد جنگ شد، ما اولین دانشجویانی بودیم که وارد جبهه‌ی جنگ شدیم. مدتی در جبهه بودیم و بعد از اتمام دانشگاه به بوشهر رفتم و پنج سال در آن‌جا بودم. سپس به منطقه‌ی سوم چابهار اعزام شدم و اکنون در معاونت مهندسی و پدافند غیرعامل نیرویی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در خدمت شما هستم.» وی چندی پیش بود که درجه‌ی دریادار تمامی را از دستان فرمانده‌ی کل قوا تحویل گرفت. با او درباره‌ی سواحل مکران و مأموریت معاونت تحت امرش صحبت کرده‌ایم.

امیر جعفری! در ابتدای گفت‌وگو دریافت درجه‌ی دریادار تمامی را به شما تبریک عرض می‌کنیم.

 

 

 

 سپاسگزارم از تبریک شما.

 

 

مأموریت اصلی معاونت مهندسی نداجا که شما مسئولیتش را دارید، چیست؟

 

 

 مأموریت اصلی معاونت مهندسی و پدافند غیرعامل نداجا به‌صورت کلی، این موارد است: همه‌ی ساخت‌وسازها، نگهداری و تعمیر ساختمان، تأسیسات و فرودگاه‌ها، اسکله، حوضچه و اماکن پادگانی، منازل مسکونی یا سازمانی، بیمارستانی، آموزشی و عملیاتی؛ همه‌ی این‌ها به عهده‌ی این معاونت است.

 

 

مگر مأموریت غیرکلی هم دارید؟

 

 

 بله. در بخش مهندسی رزمی، همدوش باقی همرزمان‌مان در عملیات‌ها شرکت کرده و مسئولیت‌های محول شده را انجام می‌دهیم.

 

 

بازگردیم به اهمیت سواحل مکران که رهبر معظم انقلاب نیز به آن تأکید خاصی داشته‌اند. شما بعد از این تأکیدات، آیا کارهایی برای این سواحل انجام داده‌اید؟

 

سالی که رهبر معظم انقلاب بحث استقرار نیروی دریایی ارتش در سواحل مکران را مطرح کردند، خودمان هم نمی‌دانستیم این فرمایشات چه افقی را مدنظر دارد. اما حالا بعد از گذشت هشت سال از این فرمایشات، کم‌کم و هرروز بیشتر به اهمیت راهبردی و استراتژیک این سواحل پی برده و می‌بریم.

 

 

ایشان سواحل دریای عمان که ما عنوان سواحل مکران را برایش پیشنهاد کردیم، گنج می‌دانستند که به‌واقع چنین بود و روزبه‌روز بیشتر به عمق این پیام پی‌می‌بریم. این‌چنین بود که در همان سال اول، نیروی دریایی به این فرمایش رهبر معظم انقلاب لبیک گفت و در این سواحل مستقر شد.

 

 

وقتی‌ در این سواحل مستقر شدید، چه اتفاقاتی برای آن‌جا افتاد یا برای رونق این سواحل چه کردید؟

 

 

ما که مستقر شدیم، هیچ‌گونه امکانات اولیه‌‌ی زندگی در این منطقه وجود نداشت؛ در ضمن ‌ از قبل نیز محرومیت‌هایی دامن‌گیر این نقطه بود. ما از همان ابتدا طرح‌هایی علمی و مطالعه شده را اجرایی کردیم. البته کار راحتی نبود. گاهی وقت‌ها پشتیبانی مالی بود و بعضی وقت‌ها دچار زحمت می‌شدیم؛ به‌واسطه‌ی مشکلات اقتصادی‌ای که دامن‌گیر کشور می‌شد. در کل و در عمل نشان دادیم که سربازان نیروی دریایی، سربازانی ولایی هستند و نمی‌گذارند فرمایشات رهبری زمین بماند.

 

 

به بخش‌هایی از کارهایی که انجام داده‌اید، اشاره می‌کنید؟

 

 

 ما از پسابندر یا گوارتر که آخرین نقطه‌ی دریایی ما در جنوب شرق است، شروع به ساخت پایگاه کردیم. توسعه‌ی کنارک را هم شروع کردیم که کماکان ادامه دارد. در رأس میدانی پایگاه دریایی مکران نیز استقرار پیدا کرده‌ایم. در جاسک، سیرک و... هم توسعه‌ی این مناطق را دنبال کردیم که همچنان ادامه دارد. در میناب و بندر کوه سک نیز در حال احداث پایگاه هستیم. در کل تا برسیم به بندرعباس، در حال انجام کارهای بزرگی هستیم.

 

 

مسئولان دولتی سفرهایی به این سواحل داشته و قول‌هایی داده‌اند؛ از جمله طرح تولید کشتی و امثالهم. آیا در این زمینه کارهایی صورت گرفته است؟

 

 

 هدف، رونق و توسعه‌ی این سواحل است. ما در این زمینه شروع به کارهایی کرده‌ایم. ازجمله نیازهای این منطقه جاده‌ها بودند که پیش ‌از این رفت‌وآمد در آن‌ها حتی در طول روز کم بود و گاهی مشکل امنیتی داشتند. ما به توسعه‌ی این جاده‌ها و امنیت آن‌ها توجه کردیم؛ چراکه معتقد بودیم با رفت‌وآمد مردم به‌طرف سواحل، رونق و امنیت و... به این مناطق بازخواهد گشت.

 

 

حالا مشاهده می‌کنیم که حتی در طول شب نیز در این جاده‌ها رفت‌وآمد وجود دارد. در حوزه‌ی آب و برق و دیگر زیرساخت‌ها نیز کارهایی در حال انجام است که البته تا وضعیت مطلوب فاصله دارد. این سواحل در واقع گنج هستند؛ همه جور تخصصی را می‌شود آن‌جا پیاده کرد و کار برای انجام دادن زیاد است؛ مثل تخصص‌های شیلات و کشاورزی و صید دریایی و... .

 

 

آینده‌ی این سواحل مهم را چطور می‌بینید؟

 

 

  بسیار امیدواریم. حتی معتقدم بندر جاسک، قابلیت این را دارد که مهم‌تر از بندرعباس شود. ما این را می‌دانیم و برایمان مهم است که برنامه‌های زیادی در آن‌جا پیاده کنیم. برنامه‌هایی برای نفت و صنعت داریم؛ حتی شهرکی صنعتی در این منطقه شکل خواهد گرفت که نمونه‌اش در ایران کم است.

 

 

شهید شیرانی، پیش ‌از این زحمات بسیاری برای این سواحل کشیدند. یادی کنیم از این شهید بزرگوار... درباره‌ی اقدامات وی در این سواحل هم توضیحاتی می‌دهید؟

 

 

امیر شیرانی فرمانده‌ی منطقه‌ی2 نیروی دریایی بودند. زحمات زیادی برای این‌جا کشیدند. مثلا در بخش ایجاد فضای سبز متحمل زحمات زیادی شدند که برای تقویت روحیه‌ی نیروهای نظامی و نیروی دریایی و مردم آن‌جا بسیار مفید بود. در حوزه‌ی پزشکی و آبادانی این مناطق نیز بسیار زحمت کشیدند.

 

منبع: ماهنامه همشهری پایداری 

وقتی ورق در مذاکرات برگشت

 با نگاهی به پرونده بحران سوریه درخواهیم یافت که طی سه سال اخیر، جمهوری اسلامی ایران از نقش پشت پرده و به زعم آمریکایی‌ها مخرب در بحران سوریه به بازیگر اصلی و تاثیر گذار در مذاکرات و تحولات میدانی تبدیل شده است.

  بر اساس توافق صورت گرفته بین سه کشور ایران، روسیه و ترکیه قرار است امروز چهارم بهمن ماه، مذاکرات میان دولت سوریه و گروه های معارض مشمول توافق حلب، طبق قطعنامه 2336 شورای امنیت، در شهر آستانه پایتخت قزاقستان برگزار شود. این نشست زیر نظر روسیه، جمهوری اسلامی ایران و ترکیه و با حضور استیفان دی میستورا، نماینده سازمان ملل در امور سوریه برگزار خواهد شد.

نشست آستانه با مشارکت نمایندگان مخالفانی برگزار می شود که توافق آتش بس حلب را امضا کرده اند. این گروه ها شامل گروه های «فیلق الشام»، «احرار الشام»، «جیش الاسلام»، «ثوار الشام»، «جیش المجاهدین»، «جیش ادلب» و «جبهه الشامیه» هستند که تا پیش از آتش بس با استعداد حدود 60 هزار نیرو مشغول نبرد با نظام سوریه بودند.

 

 

بحران سوریه طی 6 سال اخیر علاوه بر عرصه میدانی، نشست های بین المللی زیادی را شاهد بوده است. نشست های سیاسی برگزار شده گرچه با تنوع اهداف و برنامه‌ها و دستورهای کاری همراه بوده، اما همواره نمودی از توازن قوای موجود در عرصه میدانی و نظامی بوده و سعی کرده است دستاوردهای میدانی محقق شده در عرصه‌های مبارزه را تثبیت کند.

از زمان برگزاری نشست موسوم به دوستان سوریه که برای اولین بار در تونس و با حضور نمایندگان 70 کشور و نهاد بین‌المللی در اسفند ماه سال 1390 برگزار شد، مواضع محور مداخله جو در سوریه همواره دستخوش افول و عقب نشینی بوده است. این مجموعه نشست ها که در دور دوم خود به 83 عضو نیز رسیده بود، اما در دوره های بعدی به 11 کشور تنزل پیدا کرد.

محور مداخله جویی غربی در سوریه که مدتی ابتکار عمل را در عرصه میدانی نیز در دست داشتند، سعی کردند از نشست های سیاسی متعدد موسوم به ژنو و وین در راستای تقویت اهداف و برنامه‌های براندازانه خود در سوریه استفاده کنند. این کشورها در عین حال که با حضور کشور ایران در این نشست ها مخالفت میکردند، از حمایت تمام‌عیار مالی و تسلیحاتی از گروه‌های مسلح تروریست در سوریه استقبال کرده و آن را تنها راه براندازی دولت قانونی سوریه ارزیابی می کردند.

 

 

از سوی دیگر، نشست‌های روسیه موسوم به نشست مسکو یک و دو در راستای ایجاد اجماع در میان گروه‌های مسلح غیر تروریست سوریه در زمینه رسیدن به اجماع برای حل و فصل سیاسی بحران سوریه برگزار شد که اولین نشست در بهمن ماه سال 93 انجام گرفت.  فروردین ماه 94 نیز نشست مسکو2 برگزار شد.

غرب پس از مدت‌ها کارشکنی در جلوگیری از حضور ایران در کنفرانس‌های بین‌المللی مرتبط با بحران سوریه، نهایتاً در آبان ماه سال 94 مجبور به پذیرش ایران در نشست وین 2 شد. این اولین نشستی بود که طی آن نمایندگان تمام کشورهای تأثیر گذار در سوریه گردهم آمده و به گفت‌وگو برای خروج از این بحران پرداختند. ایران که زمانی از سوی محور مداخله جو در سوریه به عنوان عامل غیرسازنده و ایفا کننده نقش منفی در سوریه تلقی می‌شد، از این تاریخ به صورت رسمی از سوی آمریکا، اتحادیه اروپا و روسیه دعوت شد تا در این نشست حضور پیدا کند. غرب در پی تغییر موازنه قدرت میدانی و تقویت نقش ایران در منطقه و رسیدن به واقعیت غیرممکن بودن حل و فصل بحران سوریه بدون حضور ایران، مجبور شد یک بازیگر مهم و تأثیرگذار منطقه ای را وارد مذاکرات سیاسی کند.

ملموس‌تر این تغییرات در روند تشکیل نشست‌های بین‌المللی برای حل و فصل بحران سیاسی سوریه را می‌توان در مذاکرات آستانه لمس کرد، مذاکراتی که قرار بود بین سه کشور ایران، روسیه و ترکیه با حضور گروه های مسلح غیر تروریست  در سوریه برگزار شود و با میانجگری ترکیه، آمریکا نیز اخیراً به این مذاکرات اضافه شده است. این در حالی است که آمریکایی‌ها طی سالهای اخیر خود را تنها مرجع سیاسی حل بحران سوریه دانسته و از مشارکت کشورهای دیگر به‌ویژه قدرت‌های بازدارنده در برابر هژمونی این کشور در روند مذاکرات جلوگیری می کردند.

 
 

 

به این ترتیب می‌توان گفت معادلات سیاسی در پی دست برتر نظامی مقاومت در سوریه کاملا تغییر کرده و روندی معکوس به خود گرفته است. وارونگی این معادلات را حتی دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا نیز به چشم می بیند، لذا سعی دارد خود را حامی واقعی رویکردهای مبارزه با تروریسم نشان دهد و اولویت تلاش برای براندازی دولت سوریه را از برنامه کاری خود خارج کند.

فارغ از کشمکش در میان گروه‌های مخالف دولت شامل گروه‌های لیبرال و تندرو و تناقض های حداکثری در مطالبات آنها از روند مذاکرات در دوره‌های مختلف، آنچه که به نقطه اشتراک مطالبات و پیش‌شرط‌های این گروه ها برای شرکت در این مذاکرات مربوط بود، اصرار برای عدم حضور بشار اسد رئیس‌جمهور مشروع و قانونی سوریه در دولت آینده این کشور و حتی روند انتقالی بود. این رویکرد تا آغاز سال جاری ادامه داشت و حتی مخالفان وابسته به ریاض نیز بهمن ماه گذشته بر اساس این دیدگاه در نشست ژنو شرکت کردند. این در حالی بود که پیش از این زمان تروریست ها، حتی نشستن به پای میز مذاکرات با نمایندگان دولت سوریه را نیز بر نمی تافتند و جز به سرنگونی دولت برخواسته از آراء مردمی در سوریه از طریق راهکارهای نظامی به چیز دیگری فکر نمی کردند.
به هر روی این تغییر موضع تدریجی در نتیجه دستاوردهای میدانی محور مقاومت در جبهه های سوریه رقم خورد، گرچه مهم‌ترین دستاورد نظامی دولت سوریه در این مدت آزاد سازی کامل شهر حلب است، اما دستاوردهای دیگر ارتش سوریه نظیر آزاد سازی تدمر، آزاد سازی حومه شمالی شهر حلب و مناطق دیگر از دست تروریست ها باعث شد ابتکار عمل از دست آنها خارج شود. ارتش سوریه در نتیجه این پیروزی‌ها علاوه بر این که حاشیه امنیت اطراف پایتخت را افزایش داده و فشار به مناطق تحت سلطه عناصر مسلح و گروه های تروریستی را بیشتر کرد، باعث شد گروه های مخالف دولت به ویژه تروریست‌های مسلح در میز مذاکرات منزوی شده و قدرت ایستادگی در برابر دموکراسی سوری را نداشته باشند.

 

 

در نتیجه تحولات ماه‌های اخیر، نقش آمریکا در سوریه به کلی از بین رفته است، این کشور که پیش از این ماهیت طرف ‌ها و جریان‌های شرکت‌کننده در مذاکرات مختلف را مشخص می‌کرد، الان در شرایطی قرار گرفته که برای حضور در مذاکرات آستانه دست به دامن ترکیه شده است تا آنکارا با دادن امتیازهای مختلف به اردوگاه پیروز، آن را به عنوان یکی از شرکای روند سیاسی تحولات منطقه مطرح کند.

بر کسی پوشیده نیست که آزادسازی شهر حلب روند مذاکرات سیاسی برای حل بحران سوریه را به کلی تغییر داده و آن را در خط قدرت‌های حامی تامین منافع ملی، تمامیت ارضی، وحدت و سرنوشت داخلی سوریه  قرار داده است.

 

گرچه مثلث غربی ـ عربی ـ عبری طی چند سال گذشته با به کارگیری تروریست‌های بین‌المللی در سوریه و تزریق دلارهای نفتی به دنبال براندازی دولت سوریه و عراق و پیشبرد طرح تجزیه کشورهای منطقه بودند، اما ایستادگی محور مقاومت نه تنها باعث شکست این طرح شد، بلکه فشارهای آمریکا و متحدانش بر ایران، روسیه و حزب‌الله باعث شد مواضع محور مقاومت، ایران، سوریه و حزب‌الله با روسیه نزدیک‌تر شود و اتحادی راهبردی همراه با درک منافع و تهدیدهای مشترک میان آنها شکل گیرد که این به مفهوم تقویت موضع مخالفان آمریکا در منطقه است.

با شکل گیری این اتحاد راهبردی، ژئوپلتیک خاورمیانه متحول شده و معادلات منطقه به نفع محور مقاومت اسلامی تغییر کرده است. این تغییرات اساسی قطعا اثرات ژرف خود را بر ژئوپلتیک بین الملل و صحنه جهانی گذاشته و خواهد گذاشت. به این ترتیب نظم سنتی خاورمیانه جای خود را به نظمی نوین داده است، نظمی که بر خلاف پیش بینی ها و برنامه ریزی های طرف آمریکایی، کاخ سفید و کشورهای عرب متحد غرب و اسرائیل در موضع انفعالی قرار گرفته اند.

 

 

قدرت نظامی و اطلاعاتی روسیه از یک طرف و قدرت نرم و سازماندهی بالای ایران به همراه متحدینش از طرف دیگر، مبنای مستحکم این اتحاد راهبردی است. اکنون ایران، روسیه و حزب الله برگ برنده را در منطقه در اختیار دارند و از مشروعیت بین‌المللی در مقابله با تروریسم برخوردار هستند که این به مفهوم شکست مثلث شوم غربی ـ عربی ـ عبری دراجرای طرح‌های خود در منطقه ارزیابی می‌شود. لذا طبیعی است که طرف های دیگر نیز برای خروج آبرومندانه از بحران های منطقه ای دست به دامن این محور شوند.این حوادث، اردوغان را مجبور به همنوایی با محور مقاومت و روسیه کرد.

بزرگ‌ترین بازنده تحولات پرشتاب عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی ، گروه‌های مسلحی هستند که منافع خود را به رژیم های خلیجی از جمله عربستان سعودی و قطر گره زده بودند. چرا که مذاکرات آستانه به ویژه در سایه معادلات کنونی در عرصه میدانی در راستای اهداف محور مقاومت و روسیه خواهد بود. حجم هماهنگی و تفاهم بین روسیه و ایران با دولت سوریه بر کسی پوشیده نیست، این بدان معنا است که سوریه نیز در این مذاکرات به صورت غیرمستقیم نقش پررنگی خواهد داشت.

 

از سوی دیگر بسیاری از تحلیلگران نسبت به پایان روند نظامی بحران سوریه و آغاز حل و فصل سیاسی این بحران پس از مذاکرات آستانه امیدوار هستند. مرحله‌ای که برخلاف نشست‌های گذشته پیش شرط‌های آن توسط نیروهای متجاوز به سوریه و حامیان گروه‌های تروریستی تدوین نمی شود، بلکه این ملت سوریه هستند که باید در زمینه بقا یا کنار گذاشتن بشار اسد و ترسیم نظام سیاسی آینده این کشور تصمیم‌گیری کنند.

لزوم افزایش قدرت دفاعی نیروی زمینی ارتش

نباید لحظه‌ای از اندیشیدن به افزایش قدرت دفاعی غفلت کنیم

 

  

 سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح صبح امروز (دوشنبه 4بهمن) در مراسمی با حضور فرماندهان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، ضمن تقدیر از رشادت‌ها و دلاوری‌های نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در 8 سال دفاع مقدس، اظهار داشت: نیروی زمینی ارتش می‌بایست ضمن آمادگی کامل روز به روز بر توانایی و قدرت دفاعی خود افزوده و همواره با پیشرفت‌های جدید در عرصه نظامی آماده رزم و دفاع از مرزهای کشور اسلامی باشد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود ضمن تبریک به مناسبت انتصاب فرمانده جدید نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران گفت: انتظارات ستاد کل نیروهای مسلح از نیروهای مسلح این است که با حفظ روحیه ایثارگری و آموزش‌های دینی روز به روز بر تقویت روحیه و آمادگی‌ یگان‌های رزم افزوده تا دشمنان حتی لحظه‌ای به فکر تجاوز به کشور ما نباشند و ما نباید لحظه‌ای از اندیشیدن به افزایش قدرت دفاعی کشور غفلت کنیم.

رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خاطرنشان کرد: شما عزیزان با دیگر همرزمانتان در سایر نیروهای ارتش و سپاه و دیگر مجموعه‌های امنیتی و دفاعی کشور مظهر نسل با بصیرت هستید و قدرت واقعی نیروهای مسلح ما «ایمان حقیقی و انقلابی گری» است.

سرلشکر باقری اضافه کرد: تلاش برای بازآفرینی پیروزی‌های گذشته می‌تواند «فتح خرمشهر مکرر» را تضمین کند، این همان درسی است که ما از 8 سال دفاع مقدس آموخته‌ایم. ما بایستی با استمداد از شهدا مسیرمان را ادامه بدهیم و در این مسیر باید با ولایتمداری بدون تفسیر و تعبیر و با تبعیت کامل عمل کنیم، ما باید به قدرت الهی اتکا کنیم و مطمئن باشیم که خداوند در این راه به همه ما عنایت می‌فرمایند.