بریکدنس (break dance) یا «رقص شکسته» اکنون به صورت رسمی زیر نظر فدراسیون ورزشهای همگانی و به نام «ایروبیک حرفهای» مشغول به فعالیت شده و مسابقات این رقص در سطح کشوری نیز برگزار شده است؛ حتی رقص زومبا نیز به اسم «بادیریتم» مشغول به فعالیت در باشگاهها است. این اتفاق در حالی است که بعد از دیدن کلیپهای به اصطلاح این «ورزش»ها به همراه موسیقی خاص و تفکیک ناپذیرشان توسط مخاطب، احساسات مختلفی به غیر از حس ورزش به او دست خواهد داد! این همان چیزی است که اکنون در سطح کشور در حال توزیع است و می طلبد که وزارت ورزش و فدراسیون ورزش همگانی که مدیران دلسوزی را نیز در راس خود دارند، به صورت جد به مقابله آن پرداخته و مانع از انحرافی جدی شوند.
جنبش هیپهاپ (Hip-hop) و «رقص شکسته» (break dance)
جنبش هیپهاپ (Hip-hop) محصول آفریقایی- آمریکاییهای شهر نیویورک در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی است؛ جایی که سیاهان آمریکاییِ ستمدیده از تبعیض نژادی، از رسانه و فضایی برای بیان اعتراضاتشان محروم بودند. آنها اعتراضاتشان را در قالب تجمعات خیابانی، اجرای رقص و و تولید صداهای ناموزون با ابزارهای ابتدایی بیان میکردند. اعتراضی از نوع پستمدرن که بر ضدسیاستهای حکومت آمریکا شکل گرفت.
«رقص شکسته» (break dance) نیز حداقل در شکلهای اولیۀ آن، بخشی از خردهفرهنگِ (subculture) هیپهاپ بوده است. خردهفرهنگی که از چهار جزء رپکردن (rapping)، دیوارنویسی یا گرافیتی (graffiti)، رقص یا بریک دنس (breakdancing) و آهنگسازی یا دیجیکردن (DJing) تشکیل شده است. هیپهاپ با این ویژگیها، فراتر از مجموعه عوامل هنری است و یک خردهفرهنگ و حتی سبک زندگی محسوب میشود.
سیاهان آمریکایی به دنبال اعتراضی از نوع پستمدرن بر ضدسیاستهای حکومت آمریکا، جنبش هیپهاپ را در قالب تجمعات خیابانی، اجرای رقص و تولید صداهای ناموزون شکل دادند
همزمان با رشد و فراگیر شدن موسیقی هیپهاپ، رقص مختص آن نیز پیشرفت کرد و در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی، استودیوهایی که به کسب و کار رقص اشتغال داشتند، این نوع را سبک جدید یا جاز/فانک مینامیدند. کم کم این نوع رقص توسط رقاصان حرفهای و آموزش دیده توسعه پیدا کرد. سپس «رقص شکسته» (break dance) که در ایران به «تکنو زدن» هم معروف است، از دل همین هیپهاپ بوجود آمد. اکنون با آهنگهای هیپهاپ و دیگر گونههای موسیقی که معمولاً به همین منظور ریمیکس (Remix) شدهاند، رقصیده میشود.
بیبوی (B-Boy) اجرا کننده «رقص شکسته» (یا در صورت مونث بودن اجرا کننده، بیگرل B-Girl)، این نوع رقص را در خیابان و معمولاً برای خودنمایی اجرا میکرد که یکی از دلایل آن، نیاز بریکدنس (break dance) به قدرت بدنی بیشتری نسبت به سایر رقصهای دیگر است. امروزه این نوع از رقصهای هیپهاپ هم از نوع استودیویی و هم در خیابان و فضای باز اجرا میگردد.
«رقص شکسته» (break dance) که در ایران به «تکنو زدن» معروف شده، از دل رقص هیپهاپ بوجود آمده است
رقص زومبا
زومبا (سومبا) برگرفته از انواع حرکتهای رقص کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین است. زومبا ترکیب حرکت رقص به همراه حرکات ایروبیک است اما ریتم رقص را با استفاده از موسیقی از جمله رومبا، سالسا، تانگو و … حفظ میکند.
رقص زومبا برگرفته از انواع حرکتهای رقص کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین است
رقصهای غربی در ایران تحت عنوان ورزش
«رقص شکسته» (break dance) در ایران با نام «ایروبیک حرفهای» ثبت شده و کمیته «ایروبیک حرفهای» تحت نظر انجمن «آمادگی جسمانی و ایروبیک» مشغول به فعالیت رسمی در کشور است. اکنون در باشگاههای ورزشی نیز کلاسهای آموزشی آن دایر است و حتی مسابقات کشوری برای «ایروبیک حرفهای» یا همان «رقص شکسته» (break dance) برگزار میگردد. این در حالی است که «رقص شکسته» (break dance) فدراسیون جهانی ندارد؛ اما با این حال برای این رقص در فدراسیون ورزشهای همگانی جمهوری اسلامی ایران کمیته قانونی تشکیل داده شده است. البته، یک تفاوت وجود دارد و آن هم صرفا تغییر نام است.